(Mk 1,12-15)
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli.
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!”
Rozpoczyna się okres Wielkiego Postu – inna forma oczekiwania, oczekiwania skierowanego na siebie, na swoje wnętrze, na moje relacje z innymi osobami, na moje relacje z Chrystusem. Oczekiwanie w samotności, wśród piasków pustyni, z upałem dnia i chłodem nocy, ze spierzchniętymi wargami… jak łatwo dać się zwieść fatamorganie, ułudzie… 40 dni kuszenia, by nie myśleć, by nie widzieć, by uwierzyć, że wszystko jest ok.
„Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!”
Dostałem dziś takie słowa: „Naucz się puszczać wolno osoby, które nie chcą przy Tobie pozostać, naucz się nie czekać na tych, którzy już nie chcą wrócić i naucz się dawać szansę tym, którzy na nią zasługują”… 40 dni rozmyślań – jaki jestem, czy i ja zasługuję na kolejną szansę…