(Mk 1, 21-28)
W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: „Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga”. Lecz Jezus rozkazał mu surowo: „Milcz i wyjdź z niego!” Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: „Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne”. I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.
Pierwszy akt działalności Jezusa. W synagodze w Kafarnaum wszyscy byli zaskoczeni i zdumieni Jego nauczaniem, albowiem przemawiał jak Ten, który ma władzę i moc, a nie jak uczeni w Piśmie. Tak może przemawiać tylko Ktoś, kto przemawia w imieniu Boga. Zaś Jego nauka, potwierdzona znakami, domaga się radykalnego posłuszeństwa Bogu, który objawia się w czynach Jezusa. Twarde, zdecydowane MILCZ, nie pozostawia pola do dyskusji… i dotyczy to nie tylko ducha nieczystego. Chrystus nie oczekuje od człowieka ucieczki od świata, ale wiary i bezgranicznego oddania się Bogu… Później wyrazi to w słowach Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja…