Natalia Drepina urodziła się 1989 roku w Lipecku w Rosji. Jest poetką i fotografem-samoukiem, specjalizuje się w portretach kobiet i autoportretach emocjonalnych. Na twarzach jej bohaterów, ich gestach i oczach zawsze jest jakaś, często porażającą historia… Obserwuję ją od blisko roku – przeraża mnie i fascynuje… https://nataliadrepina.tumblr.com/
UŁUDA (24.X.2020) Coś mi Cię zabrało Tylko nie wiem co Czaiło się od dawna Rozrywało ciało i małymi kawałkami wyrywało Serce Nie zdołałem go zamknąć W drucianej klatce Jak kanarek ucieszony wolnością Oślepiony słonecznym refleksem Uderzając o szybę gubię piórko I życie…
Srebrna droga (18.X.2020) To się nie wydarzyło Zrobili to nam Rozdarli Niewinne chwile odeszły Ucieczki poza horyzont Staną się codziennością Utopię żal w morzu wina Srebrną drogą Przejdę koło szaleństw Przez skórę dotykając nadziei Wrócę